25/11/2024
Македонија

Мицкоски: 8 септември нè потсетува на долгото патување до слободата, на нашата борба за независност и на неизвесноста, но 33 години подоцна ако заедно се бориме, заедно ќе успееме!

Почитувани пријатели,

Почитувани претставници на државните институции,

Почитувани претставници на дипломатскиот кор,

Почитувани претставници на медиумите,

Дами и господа,

Денес се одбележува најголемиот светилник на постоењето на македонската држава, финалниот чин по повеќе столетната борба за слобода и независност, или што би се рекло денот над деновите- 8 септември, празникот на нашата независност.

И до овој ден не се дојде само преку референдумот туку референдумот беше производ на една епопеја на големи херојства, дигнати востанија, два Илиндени, 6 вековна борба за слобода. И секогаш во нашиот идеал, во нашето верују беше сонот за Републиката. Не кралства, не монархии, туку републиката како стожер на нашето постоење, како израз во верувањето на владеењето на мнозинството и одлуките низ кое може да се слуша и почитува гласот на народот.

Темелите на македонската држава се полевани со крвта и страдањата на генерации и генерации Македонци кои веруваа во иднината и слободата.

Затоа денес, под слоганот „Заедно се бориме, заедно ќе успееме“ одбележуваме еден од најголемите празници во нашата историја – Денот на независноста.

Овој ден нè потсетува на долгото патување до слободата, на нашата борба за независност и на неизвесноста што ја носеше тој трнлив и полн со опасности пат.

Во времето на распадот на Југославија, светот се менуваше со невидена брзина. Сведочевме за големи турбуленции и насилства кои беснееја низ поранешните југословенски републики. Истовремено, и нашата демократска иднина беше полна со нејаснотии и предизвици.

Во тие моменти на голема несигурност и страв, повторно се роди за да успее идејата за независна, самостојна и суверена Македонија – реализирана од една генерација национални лидери кои беа цврсто решени дека патот на мирот и на демократијата е единствениот пат кој ќе не води кон нова европска иднина.

Со храброст и визија овие личности јасно му соопштија на светот дека татковината не се сака затоа што е голема, туку затоа што е наша.

Во моментите кога други народи беа вовлечени во крвави конфликти, таа генерација водачи ја избраа мудроста наместо насилството; компромисот наместо конфликтот.

Благодарение на нивната решителност, но пред се со мудроста на народот и силната верба државата го зачува мирот и се издигна високо кон небото како независна држава. Тоа е благослов кој го добивме и тој благослов нè обврзува да ја чуваме и унапредуваме нашата држава бидејќи тоа е најголемата животна, цивилизациска и историска привилегија на една нација

Драги пријатели,

Денес сме исправени пред нова борба еднакво значајна како и создавањето на татковина. Тогаш владееше ентузијазам, голема енергија и одобрување на референдумот. 33 години подоцна многу работи се изменети, а сите ние повеќе искусни. Многу порази, многу неуспеси и потфрлање во системот. Цврсто сум убеден дека човекот кој тогаш гласаше на референдумот тој 8 септември 91ва година, тогаш не ја замислуваше Македонија каква ја имаме денес 33 години подоцна. Но дали после децениски разочарувања битката треба да престане? Одговорот е никако. И тоа не е опција. Затоа што патриотизмот постои и денес, и денес оваа генерација ја има битката која треба да се издвојува. Тогаш битката беше како ќе се исправи на нозе, денес битката е како ќе направиме големи чекори напред.

Патриотизмот е ист, но целите и работите кои мораме да ги победиме се различни.

Како нација имаме две големи цели. Првата мораме да го победиме разочарувањето кај секој еден човек кој е напластено од сите претходни порази и неуспеси. Втората е уште поголема цел, а тоа е да го сузбиеме криминалот и корупцијата метастазирана во сите делови од општеството.

Денес голем дел од луѓето сосема оправдано се разочарани од многу работи. Таквото разочарување е плод на континуирано рушење на системот и газење на базичните принципи и отстапки кои се правени во децениите претходно. Многу одлуки се донесоа кои граѓаните ги почувствува како личен пораз. Големи кнедли беа проголтани и кои како диво месо се распространија во срцето на нашиот организам. Сето тоа искуство сега ни носи разочарување и постојана дилема кај многу луѓе дали ќе успееме. Истото тоа разочарување натера многу луѓе да си заминат, и мнозина да се дистанцираат од политиката. Но, ве уверувам дека има надеж и ќе се борам до последниот атом да кажам дека сме поразлични од се до сега и дека ги менуваме работите.

За само два месеци решивме проблеми како тие со пасошите и новите учебници за сите ученици кои постоеле со години претходно. А и покажавме дека тие кои сметаа дека се вечна власт мора да одат во опозиција. Тоа е заеднички успех исто како што заедничко достигнување се 4 нови инвестиции за само два месеци, покачените пензии, исплатените субвенции, 250те милиони евра за капитални инфраструктурни проекти за општините и редица други проекти.

Вториот голем проблем е криминалот и корупцијата. Ова зло ја разјадува државата одвнатре и ги руши темелите на довербата меѓу институциите и граѓаните. Корупцијата е како отров кој го слабее нашето општество, правејќи да се изгуби неповратно надежта за подобро утре.

Како премиер јавно истакнувам уште еднаш дека ја преземам личната обврска бескомпромисно да ја водам оваа борба со непоколебливост и со одлучност.

Секој од нас мора да биде дел од оваа битка, бидејќи корупцијата не е само проблем на владата, туку проблем на целото општество, а јас би рекол и безбедносен проблем.

Граѓаните премногу долго време беа жртви на политичари кои ја злоупотребуваа својата моќ, продавајќи го достоинството на граѓаните за свои лични интереси.

Ова мора конечно да престане!

Мојата визија е јасна: земја каде што владее законот и каде што нема место за корумпирани личности.

Граѓаните заслужуваат да живеат во држава каде што чесноста и правдата се водечки принципи. Време е да се стави крај на беззаконието и да се изгради држава која ќе ги заштити интересите на своите граѓани. Криминалот не смее да биде посилен од Владата и на ова зло му доаѓа крајот. Сите што шетаа со ташни кај претходната Влада сега бегаат зошто го знаат одговорот. И ние ова зло ќе го победиме.

Драги пријатели,

Во изминатите 33 години се соочивме и со многу предавства од страна на неодговорни политички лидери кои ги продаваа нашите национални интереси.

Денес сме тука да се увериме дека тоа никогаш повеќе нема да се повтори.

Имаме свои национални интереси и тие интереси ќе бидат заштитени по секоја цена.

Нема да бидеме монета за поткусурување на никој.

Ние ќе се бориме за нашите интереси и за нашето достоинство и ве уверувам дека ќе успееме!

Ова е држава на сите нејзини граѓани, без разлика на верата или националноста.

Соживотот не е само политичка идеја, туку тоа е темелот на нашата држава.

Наша обврска е да ги негуваме и почитуваме нашите разлики и преку дијалог и разбирање да изградиме заедничка иднина.

Заедно сме посилни, заедно можеме да ги надминеме сите пречки.

Мораме да си признаеме дека на народот му треба верба во принципи и јасен план. И тие принципи мора да се нештото околу кое сите ќе се согласиме и ќе постигнеме општествен консензус и тие принципи ќе бидат производ на нашите реални потреби и верувања.

Господа, тоа е нешто што ние мораме сами да го направиме произведеме, а не нешто кое ќе но биде подарено на тацна или ќе биде напишан документ хартија даден однадвор. Да покажеме зрелост во работата и во тоа дека оваа генерација е достојна.

Разочараноста и цинизмот се пораснати веројатно оправдано, но секој мора да е општествено активен, да придонесува кон заедничкото добро. На Владата и мене како премиер ни се потребни сите.

Опозицијата мора да созрее и да се реформира наместо да е приврзок и параван на криминални политичари кои ја доведоа државата до ова дереџе. По етничките основи мора да сме обединети затоа што споделуваме исти проблеми и предизвици и само заедно можеме да успееме. Успехот е предодреден од заедничката борба. Колку сме посплотени толку ќе сме поуспешни. И сите победи во минатото се остварувани со заедништво.

Деструкцијата и поделбите не се решение. Тие одговараат на секого освен на граѓаните. Народот очекува од нас резултати лојалност кон него и посветеност во остварување на ветените проекти мерки за подобар живот. Очекува ред и систем. Наспроти безредието кое го гледавме до сега. Потребно ново поглавје. На развој и напредок. На стабилност и просперитет. И тоа можеме да го направиме само ако сме заедно.

Затоа денеска од овде соопштувам десет принципи околу кои требаа да создадеме заедништво и сплотеност на сите фактори и општествени чинители, не само на власта, или неколку партии од опозицијата. Туку на сите, универзитетите, синдикатите, стопанствениците и коморите, земјоделците, МАНУ, професорите, лекарите, на сите општествени двигатели.

Прво, мора да воспоставиме правда и правна држава. И тоа не само флоскуларно и декларативно како до сега, туку суштински преку лични примери и колективни откажувања од сите оние срамни кои решиле да се посрамотат себе и своите семејства и отидат на другата страна на законот. Незаконието не смее да биде поведението кое ќе се следи. Без оглед кој е и што е во оваа земја, или ќе е чесен граѓанин или ќе има одговорност и одговара за своите постапки. Без оглед дали е власт или опозиција.

Второ, мора да се прекине партизацијата на општеството, да не ги делиме луѓето од една или друга партија, туку на способни и помалку способни. Способните мора да напредуваат. Не смее партиската книшка да биде дозволата за напредок, туку дипломата и реалното знаење. Мора мерит системот да биде над се друго. Напредување врз основа на способности и компетенции. Вредните мора да добијат шанса, наместо оние кои со врски напредуваат.

Трето мораме да се оградиме и етничките конфликти и да ги изолираме елементите кои создаваат меѓуетничко неединство. Мора да ставиме мораториум на етнички произведените теми зад кои стои лукративниот интерес на поединци. Мора да се стави крај на листата, на долгата листа желби за етнички права зад кои вистински стои ништо повеќе, туку личниот интерес на тие кои ги произведуваат, за сметка на колективниот. Колку само отсутно звучи кога некој ќе побара дводомност, а во Липково и Тетовско нема вода за пиење. Јас сакам решенија за личните проблеми на народот а не решенија за личните интереси на малите групи политичари кои ја злоупотребуваат колективната мака на народот.

Четврто, да го заштитиме и подобриме стандардот на граѓаните. Економијата да е фокусот и полето на натпревар. А тоа ќе го постигнеме преку работа, и само работа.

Петто, мора да создадеме праведно општество. Јас ги разбирам и критиките на поединците и компаниите чии маржи ги ограничивме за набавка на школски прибор како дел од мерката ПОМАЛКУ ТРОШОЦИ, ПОВЕЌЕ ЗА ТЕБЕ, но да го објавам и списокот на маржи од кои боли глава и каде ќе видите дека некој дебело заработува врз осиромашениот народ. Ја почитувам слободната економија и се борам за тоа, но народот не е наивен и не треба низ плаштот на слободна економија, а во суштина создавање на монопол или дуопол дебело да се полнат приватните џебови.

Шесто, мора образованието да е билетот за успех и сите сили да ги вложиме во тоа. Нашите луѓе низ светот постигнуваат извонредни резултати, а дома факултети во некои сомнителни објекти штампаат дипломи. И сето ова ќе биде испитано. Образованието е силата која може да не избави од сиромаштијата и да не придвижи напред и во економијата и во технологијата.

Седмо, мораме да имаме општа согласност за исполнување на нашата стратешка цел а тоа е членството во Европската Унија. Немаме друга алтернатива, ниту пак постои друга реална шанса. Желбата на народот за членство во Унијата е желба за подобар стандард, повисоки критериуми и повеќе пари и среден систем. И ние како Влада и општество не смееме да отстапиме од Европскиот пат.

Но, воедно мора се знае горкото чувство кое го има секој наш човек дека предолго чекаме пред вратите на Унијата, а вербата во таквата иднина е напаѓана со безброј политички препреки, наместо суштински и системски критериуми кои ќе го направат животот подобар.

Затоа денес секој македонски граѓанин има грутка во грлото од премногу постапки и штетни договори. Спремен сум да разговарам за секое прашање, но не сум спремен за секоја отстапка по секоја цена. Дајте да направиме големи чекори и да градиме вистински процес на напредок.

Осмиот принцип, е единството. Можеме и природно да имаме различни мислења, ставови, но за државните прашања, и темите од заеднички интерес мораме да покажеме единство. Може да се делиме, но македонскиот сон мора сите заедно да го отсонуваме и за него сите заедно да победиме. Да не се делиме за крупните прашања, да не го пропуштаме времето на кавги, за сметка на напредок. Внатре дома ќе дебатираме за сите прашања, но надвор мораме да бидеме единствени. Тоа мора да биде нашата сила.

Деветто, мораме да се бориме против иселувањето. Премногу добри луѓе се иселија во потрага за подобар живот. И премногу светилки се изгасија. Нема луѓе за работа. Погледнете ги полињата, период е на гроздобер, тие се полни со многу возрасни луѓе и по некој млад човек кој не сака да ги разочара родителите. Врз нивни плеќи се крепат основите на она во што веруваме. Но генерално младите луѓе си одат. И тоа е поразително. Мораме да ги задржиме со подобри услови за живот и шанса за младите кои мора да бидат движечка сила.

Десетто, мораме да издвојуваме и веруваме во идеолошки битки. Нашата, мојата е заедничкиот патриотизам, кој треба да не обедини. Тој не е ништо друго туку заедничко верување и заедничка борба за иднината во државата. Тој треба да не обедини сите, Македонци, Албанци, Турци, Власи, Срби, Бошњаци и сите останати под македонското сонце. Не да се радуваме на мали искри, туку заеднички за големи победи и големи чекори напред. Премногу е пропуштено и треба многу да се направи.

Затоа за сите овие принципи барам единство и сплотеност. Испраќам порака до лидерите во опозицијата околу овие 10 принципи да се обединиме сите, исчистете се од криминалот во своите редови и реформирајте се. И прифатете го ова што го нудам како платформа околу кое се обединуваме.

Сите партии, и сите чинители, да седнеме на заедничка маса и да изградиме македонска платформа за делување. Платформа за иднината и наредното доба. Од нас зависи. Во наши раце е иднината, и ние можеме.

Драги пријатели,

Нашата визија за иднината вклучува и силен ангажман за економски раст и развој кој ќе обезбеди подобар животен стандард за сите граѓани.

Има потенцијал да стане економски лидер во регионот, со модерна инфраструктура, со конкурентна економија и со иновации кои ќе ги поддржат младите и претприемачите.

Ние ќе продолжиме со реформи кои ќе ја подобрат бизнис климата и ќе овозможат нови инвестиции и работни места.

Со заеднички напори ќе создадеме услови каде што младите ќе гледаат иднина, каде што ќе можат да ги остварат своите соништа и каде што ќе сакаат да останат и да придонесуваат за општеството.

Во оваа прилика сакам да се обратам и до опозицијата која тоне во тотална безидејност и целосна неконструктивност.

Ве повикувам да престанете со деструктивните игри кои ја ставаат државата во опасност.

Дојде време да завртите нова страница во која опозицијата нема да биде повеќе фактор на нестабилност, туку активен учесник во градењето на нашата заедничка иднина. Треба да престане старата пракса во која кога сте на власт тргувате со слободата и државноста на нашиот народ, а кога сте во опозиција ги ставате вашите лични и партиски интереси пред интересите на татковината.

Силна опозиција е од суштинско значење за секоја демократска држава и јас се надевам дека процесот на консолидација на СДСМ по катастрофалниот пораз ќе заврши брзо и дека ќе дојде едно ново време на демократско, но патриотско опозициско делување.

Татковината е толку силна колку што се обединети и единствени нејзините политички партии. Да работиме заедно, за доброто на граѓаните.

Драги пријатели,

Ние сме народ кој преживеал многу предизвици и кој секогаш успевал да се издигне над нив.

Како што рекол големиот Аристотел: „Целта на политиката е да создаде услови каде што луѓето ќе можат да живеат добар живот“.

Тоа е нашата мисија – да создадеме татковина каде што секој граѓанин ќе може да живее достоинствено, во мир и во просперитет.

Јас верувам во вас, во вашата сила и решеност.

Верувам дека заедно можеме да ги надминеме сите предизвици и да создадеме подобра иднина за нашите деца и за идните генерации.

Македонија не е само територија, таа е нашата надеж, наша најголема визија и наша најзначајна иднина.

Ние сме одговорни за нејзиното наследство и за нејзиниот просперитет.

Заедно ќе се бориме и знам дека заедно ќе успееме.

Ајде да ја градиме татковината со љубов, со решеност и со визија. Сите заедно!

Ова е нашата земја и никој не може да ни ја одземе.

Со заеднички сили ќе создадеме татковина која ќе биде гордост за сите нас, денес и за сите идни генерации.

Нека ни е честит денот на независноста!

Нека е вечна и вековита нашата татковина!

Среќен роденден Македонијо!

Бог да ја благослови Македонија!